quinta-feira, março 23, 2006

"E nós, meninhas, bailaremos i."

Ontem, quando estava a ver o que se passava com o blog, lembrei-me de um poema que li nas aulas de português.

Não tanto pelo poema, mas mais pelo português antigo.. e já que andamos numa de mirandês...

"Pois nossas madres vam a San Simon
de Val de Prados candeas queimar,
nós, meninhas, punhemos d'andar
con nossas madres, e elas enton
queimen candeas por nós e por si
e nós, meninhas, bailaremos i.

Nossos amigos todos lá iran
por nos veer, e andaremos nós
bailand'ant'eles, fremosas [en] cós,
e nossas madres, pois que alá van,
queimen candeas por nós e por si
e nós, meninhas, bailaremos i.

Nossos amigos iran por cousir
como bailamos, e poden veer
bailar moças de bon parecer,
e nossas madres pois lá queren ir,
queimen candeas por nós e por si
e nós, meninhas, bailaremos i."

Pero de Viviãez

3 Comments:

At 11:55 da manhã, Blogger RitaSilva said...

Eu lembro-me desse poema...!!!! Que giro... parece que o material didáctico não mudou grande coisa... sim, pq eu ainda sou do tempo em que...LOL!

 
At 12:44 da manhã, Blogger Clara said...

Help! Já tenho um 'post' para pôr no blog, depois da ritinha me ter convidado e não consigo pôr aquilo! O que é que estou a fazer mal? Queres ver uma mulher à beira de um ataque de nervos?

 
At 12:46 da manhã, Blogger Clara said...

Esquece, afinal já estava

 

Enviar um comentário

<< Home